Do krótkiej pamięci

 

Plan był inny.
Miałam dzisiaj pisać o bywszym roku: czym mnie zaskoczył, czym zadziwił, a kiedy dowalił.

Lecz jedyne co było pewne w tym roku, to taka karma, że większość planów paliła na panewce.

Zmiana więc nastąpiła i będzie o pamięci. Krótkiej pamięci.

Wierzcie albo nie, ale jestem żywym przykładem stępienia zdolności zapamiętywania wynikającego z przebycia okresu ciąży, porodu i macierzyństwa. Mówiąc krótko: sklerozy nabyłam. Na dzieciaka winy zrzucać nie powinnam, bo to pewnie kwasów Omega ileś tam mi mało, tranu czy innej błerlecytyny nie pijam, a sama praca umysłowa nabytych braków nie nadrobi. Więc co zrobić - męczę się ze zdwojoną siłą.

Ileż to razy zapominałam listy zakupów, terminów, nazwisk czy twarzy. Ileż to razy próbowałam sobie przypomnieć jak nazywa się ta aktorka co w tamtym serialu, wiecie którym, grała główną rolę. Taka ruda, kojarzycie? Ileż to razy wydarłam się na chłopa, że "Dopiero teraz mi o tym mówisz!?!", a bidok mój się tłumaczy, że na pewno mówił wczoraj, przedwczoraj i dwa miesiące wcześniej również.

Ale dzisiaj błogosławię moją krótką pamięć. Pozwala się uśmiechnąć w taki dzień jak dzisiaj. Gdy okazuje się, że z pozoru w miarę bliskiej Ci osoby tak naprawdę nie znasz. A jej prawdziwa opinia o Tobie kompletnie nie pokrywa się z kilkoma latami uśmiechów, zdawałoby się szczerej rozmowy, pozytywnego odbioru. Gdy dowiadujesz się - wersja light - że masz przerośnięte ego, nieprawdopodobnie wysokie mniemanie o sobie, jesteś ciągle na nie i tak naprawdę w zadku masz zdrowie własnego dziecka. I to wszystko dlatego, że masz swoje zasady, starasz się być asertywna i nie zgadzasz się na działanie za swoimi plecami.
 

Dzień, w którym prosiłam Męża mego (a nie o nim mowa, bądźcie spokojni!), by zabrał dziecko z pokoju, w którym toczyła się "dyskusja", a tak naprawdę "pyskówka". To było dla mnie powodem największego strachu - dziecko w obliczu potężnej kłótni. Zbyt dobrze znam to z autopsji, by fundować mej kochanej.

Zdaję sobie sprawę, że krótka pamięć działa (notabene!) na krótką metę. W niczym nie pomoże, niczego w rozwiązaniu konfliktu nie ułatwi - czy jest to w ogóle możliwe?
Mimo, że pewnie obudzę się jutro w miarę dobrym nastroju, to w końcu sobie przypomnę, że  starego roku nie zakończę bilansem dodatnim, choćbym chciała.
Czego nikomu nie życzę.

Źródło